Dag 2: zieke kindjes en naar de spoed met Jasper

Zaterdag 11 mei 2024 

We hadden al het voorgevoel, dat we wederom een slechte nacht gingen beleven. Ditmaal was het dubbel prijs. Jonas weer koorts, maar alsook Jasper voelde warm aan. Eerst was Jonas wakker. Ik nam hem om 23u30 uit zijn bed en heeft een 2-tal uur naast mij geslapen. Daarna weende hij onophoudelijk en nam Tom, Jonas over. Ik neem Jasper over en komt bij mij liggen in het bed. Ook Jasper heeft koorts en krijgt perdolan. Rond 3u30 was het mij even allemaal te veel en heb ik Jasper meegenomen naar het toilet. Hij weende zo hard, dat hij alsook nog eens overgaf. Jasper wou vervolgens bij Tom liggen, terwijl Jonas weer in slaap viel naast Tom. Inmiddels is het al 4u en is het voor het overige gedeelte allemaal een waas in mijn hoofd. We hebben wel een bericht gestuurd naar mijn schoonbroer rond de situatie en indien het niet zou verbeteren, wij terug naar huis zouden keren. Deze vakantie gaat mijn schoonbroer mee naar de Vogezen en enkele dagen in Zwitserland. De schoonzus ging normaal gezien ook mee, maar hun hondje is te oud geworden om nog mee op te reis gaan. Ook is op basis van zijn gezondheid beslist om thuis te blijven. Ook dit voelt dubbel aan, want ik had graag mijn schoonzus meegehad op de vakantie, maar het is voor 100% begrijpbaar, dat dit de juiste beslissing is voor Teddy. 

Rond 7u ben ik terug wakker en ligt Jonas nog te slapen. Tom en Jasper zijn wakker, maar Jasper is niet ok. De eigenares van de B&B komt met het ontbijt en we vertellen haar dat het een heel moeilijke nacht is geweest. We mogen alleszins onze tijd nemen en mogen zolang blijven als we willen. Er zijn verse eitjes, pannenkoeken, fruitsap, lokale kazen, vleesjes, fruit, kleine koffiekoekjes. Helaas wilt Jasper niets eten. 

Het begin van onze vakantie voelt heel dubbel aan. Een echt vakantiegevoel is er momenteel niet. Mijn schoonbroer is wel vertrokken en onderweg naar ons. Jasper drinkt wel water, maar daar blijft het dan bij. Ondertussen is Jonas ook wakker. Ik maak zijn melkje klaar, terwijl Tom zich aankleedt om met Jasper naar de geit te gaan. Het is het enige waarmee we Jasper kunnen troosten. Jonas drinkt zijn melk bijna volledig leeg en proeft van de eitjes. Meer wilt hij niet eten. Jasper heeft tijdens zijn wasje nog wat perdolan gekregen, aangezien hij weer koorts heeft. Toch is hij heel blij om bij de geit "Jules" te zijn en ook de hondjes zijn deze keer buiten. 

Terwijl Jasper terug opleeft bij de geit, doe ik Jonas zijn wasje. Zijn temperatuur is 37,8 graden, maar is wel vrolijk. Jonas speelt en ontdekt de koffer in onze slaapkamer. We ruimen reeds spullen op zoals de nachtlampjes, slaapwekker en vuile kledij. Tom is terug met Jasper. Gelukkig is Jasper weer aan de beterhand en eet nog een boterham met choco. Ook pipi op het potje is weer een feit! Tom eet ook nog wat van het ontbijt. Ik fris mij vlug op en begin de koffer terug in te laden met het toiletgerief. Eens we alles hebben opgeruimd, is het inmiddels al 10u30. Jasper, Jonas en ik gaan nog naar Jules en de hondjes. Tom gaat vervolgens de spullen en koffer halen en alles weer in de autokoffer laden. De eigenares en haar echtgenoot zijn ook aanwezig. Ik haal nog even mijn beste frans boven en praat even met haar over de dieren. De honden zijn allemaal achtergelaten door hun baasjes (foei!) en gevonden door haar. Ook de superlieve hond, waarmee we met de bal spelen, is gedumpt hier in de straat. Maar de eigenares is een beetje ongerust over een kat van haar, die niet naar huis is gekomen. Ze gaat verder zoeken in de straat, terwijl ik met de kids, de honden en Jules (die overigens liever bij mij komt dan Jasper) in de grote tuin verder spelen met de rode bal. 

Eens Tom klaar is met het inladen van de autokoffer, heeft de eigenares ook haar verloren kat teruggevonden. Gelukkig maar. We nemen afscheid van de dieren en de eigenares. Jasper wilt eerst blijven bij de geit, maar komt toch nog mee nadat hij zag dat Jonas wel mee ging met ons. Nu rijden we naar Gérardmer waar we afgesproken hebben met Wim. De kindjes vallen snel weer in slaap. Eens we op de parking arriveren, komt Wim naar ons toe. Aangezien de kindjes slapen, gaan we een stukje verkennen met de auto. We willen enkele uitzichtpunten bekijken, maar merken dat het overal goed druk is. Parkeren op de parking met uitzicht op de bergen van Zwitserland is geen optie. Ze staan al van heel ver geparkeerd. We keren terug en stoppen even bij "Points de vue coucher de soleil Longemer" om alsnog de benen te strekken. De kindjes zijn nu ook wakker. 

Alle picknickbanken zijn bezet. Om 14u kunnen we arriveren aan ons 2de logement, maar het is nog 50 minuten wachten. We rijden terug naar beneden en bij een recreatiegebied geef ik Jonas zijn patatjes. We bestellen elk een drankje en een croque monsieur. Helaas wilt Jasper niet eten en het is duidelijk dat hij zich weer heel slecht voelt. Jonas eet de helft van zijn patatjes op en daarna rijden we naar ons 2de logement. We worden verwelkomd en krijgen een rondleiding van het huis. We melden dat de kindjes ziek zijn en we ze in bed willen leggen, waardoor we al snel al onze spullen uit de auto's kunnen laden. Jonas gaat slapen, maar Jasper wilt niet. Tom en Wim gaan om boodschappen, terwijl ik in het huisje blijf met de kids. 

Jasper en ik kijken naar geiten video's op Youtube. Het vrolijkt hem op en eet zelfs twee Madeleines op. Heel hard heeft Jasper zijn tuutje nodig. Normaal heeft hij het overdag niet nodig, enkel bij het slapengaan. Hierdoor weten we dat Jasper heel ziek is. Zijn kaken staan ook zo rood. Om 17u is Jonas wakker en gaan we samen speelgoed ontdekken. We amuseren ons en een half uur later zijn Tom en Wim terug gearriveerd. Tom start met het maken van onze avondmaaltijd, pasta met broccoli en zalm. Normaal Jasper zijn lievelingseten. Helaas eet hij niet en Jonas wilt ook niet veel eten. We eten snel en doen de kids even in bad. Ze krijgen wederom perdolan door de verhoogde temperatuur. Tom wilt Jasper zijn tanden poetsen, maar Jasper geeft weer over. Jonas drinkt zijn melk, maar Jasper wilt enkel water drinken. De kids gaan slapen en wij ruimen verder op. We zijn enorm moe en willen ook gaan slapen, maar plots horen we gebonk. Tom gaat kijken naar Jasper, maar komt in heel slechte toestand terug met Jasper. Hij ademt heel moeilijk en het eerste dat in mij opkomt is, dat we naar de spoed moeten. Tom gaat zich vlug omkleden, terwijl ik Jasper vasthou. We steken het meest noodzakelijke zoals kids id, pamper, zijn water in een tasje en Tom vertrekt met Jasper naar de spoed bij Gérardmer. De paniek slaagt toe bij mij en de tranen lopen als een waterval uit mijn ogen. Wat is er aan het gebeuren met Jasper, een onschuldige kinderziekte, een allergie, ???. Mijn hoofd stond niet meer stil. Wim probeert mij gerust te stellen, maar tot ik terug Tom hoor en weet dat het niet erger is geworden met Jasper, kan ik mezelf weer op orde krijgen. De spoed is helaas gesloten en na opzoekwerk en telefoons, moet Tom volledig naar Épinal rijden. Een 40-tal minuten verder rijden. Wederom paniek, want Tom is ook al zo moe en het is hier zo donker in de smalle wegen langs het bos. Om 22u30 krijgt Tom al snel hulp voor Jasper. De spoed heeft hier een speciale kinderafdeling, waarbij Tom direct hulp krijgt. Ze onderzoeken Jasper zijn saturatie, bloeddruk, hart, longen, en dergelijke. Jasper is zelf ook in paniek. 

Na een tamelijk grondig onderzoek is het verdict van de arts een zware angine, of een zware keel - en amandelontsteking. Daarom is hij dus heel hees, moeilijk slikken, koorts en niet willen eten. Tom belt mij eens ze terug in de auto zitten. Ik wacht vol spanning af om Jasper terug in mijn armen te nemen. Deze nacht slaap ik bij Jasper. We kruipen samen in bed en al snel vallen we in slaap. 

Weer: zonnig, 25 °C