Dag 11: De uitzichten bij Harder Kulm en een Alpenwildpark

Maandag 20 mei 2024

Deze nacht heeft Jonas doorgeslapen tot 6u40. Deze keer was het Tom die moeilijk kon slapen en reeds om 5u uit bed was. Jonas en ik staan rond 6u45 op om Wim een goede terugreis te wensen. Ook Jasper is wakker en geeft peter Wim nog een knuffel. Om 7u vertrekt Wim en we vinden het allemaal een beetje raar. De vakantie gaat weer snel voorbij. Wij blijven nog tot zaterdag en vandaag is het wederom stralend weer. Ideaal om nog een uitstap met uitzichten te gaan volbrengen. De kids eten eerst hun boterhammen met choco op en drinken melk. Wij drinken koffie en maken het lunchpakket klaar. De kids krijgen hun wasjes en als laatste doe ik mijn wandelkleding aan, terwijl de kids buiten de bergen bewonderen. 

We nemen de wandelrugzak, alsook de buggy mee. De kids zijn wat ongeduldig. Een persoon minder scheelt weer in het voorbereiden en klaarmaken van alles. Alles duurt nu éénmaal langer. Tom neemt Jasper al mee naar de auto en bekijken de watervallen. Oh en wat zien ze, de geitjes zijn ook al wakker! 

Tom komt snel terug om de buggy, terwijl ik met Jonas naar de auto ga. We vertrekken om 8u55, richting Interlaken. Eerst zoeken we naar parking. Dit is moeilijker dan gedacht, want de parkeerautomaten zijn enkel met Zwitserse frank te betalen en niet met de betaalkaart. Je zou een app moeten downloaden, maar dan ook nog eens registreren. We rijden nog eens rond en parkeren ons in de straat, dichtbij het treinstation van Interlaken. We wandelen van hieruit naar de spoorweg Harderbahn. De tickets heeft Tom reeds besteld, waardoor we direct naar boven kunnen wandelen. Helaas is het treintje reeds vol en moeten we 15 minuten wachten. Jonas zit in de wandelrugzak en Jasper wilt ook gedragen worden. Gelukkig gaan de minuten snel voorbij en kunnen we plaatsnemen in een overvolle trein. Je zou denken dat wij met twee kleine kids, voorrang of betere plaatsen zouden krijgen, helaas niet. Het was duwen, duwen, duwen en zweten met de kids in de armen. Het is 10u eens we boven zijn bij Harder Kulm en het voelt hier aan als een circus. 

Jasper vond het ook niet zo leuk in de trein met al dat volk op elkaar. De uitzichten zijn gelukkig wel mooi. 

We wandelen verder langs het wandelpad in een massa toeristen. Er staat een leuke koe met een koeienbel, waarbij Jasper eens mag rinkelen. Via het padje gaan we langs de achterkant van de brasserie, waar twee bankjes staan. De kids hebben honger en krijgen een boterham. Tom gaat ondertussen gaan kijken waar de toiletten zijn en een kijkje nemen op het platform. 

Na enkele minuten is Tom terug en toont mij de foto van het platform. Ze staan dus in de rij om hier een foto te nemen. Pfftt, wat een zottenkot. Totaal niet verwacht dat het hier zo druk ging zijn. De kids hebben hun boterham op en we wandelen naar het platform waar we een selfie nemen van ons en nog enkele uitzichtpunten. We hebben niet in de rij gestaan voor een foto, aan de zijkant zijn het even mooie foto's. 

Jasper moet pipi doen zegt hij. We wandelen naar de toiletten, waar ik met Jasper naar het toilet ga. Jasper gaat op het toilet en doet pipi!! Fantastisch toch! Terug buiten, wandelen we naar de koe met zijn koeienbel om vervolgens naar de speeltuin te gaan. Het is een beetje klimmen, maar Jasper kan dit al heel goed! Op de speeltuin gaat hij in de schommel en op de glijbaan. Jonas begint moe te worden, waardoor Tom een beetje blijft rondwandelen, terwijl ik bij Jasper op de speeltuin blijf. 

Tom en ik besluiten om terug naar beneden te gaan. Je kan hier nog een kleine wandeling maken, maar we hebben er geen zin in. Bovendien moeten we nog met die trein terug naar beneden en het komt alleen maar drukker en drukker. Jasper en ik rinkelen nog een aantal keer de koeienbel en we wandelen vervolgens terug naar het treintje. Nog een laatste fotostop is bij het mooie uitzichtpunt van de hoornblazer en bij de Zwitserse vlag. 

Het treintje is net volledig vol vertrokken. We moeten wederom 15 minuten wachten. Niet erg, want nu kunnen we vooraan plaatsnemen. Een Amerikaans koppel komt naast ons staan. We geraken aan de praat, mede dankzij onze schattige kindjes. Ook zij vragen, "Are they twins?" No, but not many difference in age. Zelf komt weer de vraag in mijn hoofd of Jasper nu een reus is, of Jonas een dwerg is? De Amerikanen vinden het zelf hier ook druk. Zij wonen in Las Vegas! Als ze het hier al druk vinden, amai, dan overdrijven wij zeker niet! Het treintje is aangekomen en we wandelen na de ticketscanning door naar de voorste plaatsen. Evident is dit niet, want ik draag Jasper en mijn rugzak. Ik wandel links, maar er is geen leuning om vast te nemen. Tom is met Jonas al vooraan, terwijl ik het volk moet zien te overmeesteren met Jasper in de hand. Wederom frustratie van het arrogant volk. Bijna had ik al geen plaats met Jasper. De trein zit wederom volledig vol en we rijden naar beneden. Deze trein gaat ook door de berg. Jonas is uiteraard moe en begint heel hard te wenen. Tom kan hem niet kalmeren, dus ik grijp met 1 hand naar mijn rugzak om zijn fopspeendoekje uit te halen. Dat lijkt te helpen. Met al die Instagrammers, Tik Tokkers hier, waren er al veel gefrustreerd aan het kijken tijdens het geween van Jonas. Ik ben dan ook heel blij eens we beneden zijn om hier het circus te verlaten. De Amerikanen zeggen ons wel nog dat onze kids goede reizigers zijn, dat zijzelf dit nooit gedaan hebben met hun kids. Misschien voelde ze aan dat mensen geërgerd waren, en wou ze ons een compliment geven. Anyway, de vriendelijkheid van de Amerikanen, doet mij wederom heimwee krijgen naar hun prachtige natuur. 

Als laatste stappen we uit het treintje en wandelen we nu naar het Alpenwildpark. Dit is hier net naast gelegen en is gratis toegankelijk. Veel moeten we hiervan niet verwachten. Er zijn enkel marmotten en steenbokken te bekijken. Toch zijn de kids onder de indruk van deze activiteit. 

Inmiddels is het 12u en beslissen we om terug naar ons appartement te gaan. Op het terras eten we nog een boterham en een laatste hamburger met groentjes. De kids kunnen hun dutjes in hun bedje doen, terwijl wij ook wat kunnen rusten in het zonnetje. 

De kids slapen goed, alsook Tom dommelt in. Tom voelt zich wat minder goed, dus slaapt ook een beetje. Ik zit op het terras en kijk naar de vele paragliders en helicoptervluchten. Blijkbaar doet de helicopterservice nu ook tours naar de bergen, zelfs de Matterhorn en Mont Blanc, terwijl in 2021 dit nog niet geval was. Toen leverde ze enkel bouwmaterialen naar de autovrije dorpjes in de bergen. 

De kids slapen tot 15u30 à 16u. Daarna is het tijd voor een vieruurtje. De zon is helaas verdwenen achter de wolken, maar het regent niet. We wandelen nog even naar de speeltuin en het winkeltje op de camping. Jasper amuseert zich op de speeltuin met de steentjes en het watergedeelte. Ook speelt hij samen met een ander kindje. Inmiddels is het bijna 17u30 en tijd om te vertrekken. 

Terug in het appartement maak ik het avondeten klaar, patatjes met erwtjes en wortelen en kip. Jasper en Jonas mogen een tekenfilm kijken en enkele chips eten. Tom begint zich steeds zieker te voelen en heeft keelpijn en pijnlijke klieren. Hij neemt een dafalgan tegen de pijn. We eten deze keer binnen, want het is inmiddels beginnen te regenen. Na het avondeten mogen de kids in bad. Ik doe de wasjes en daarna drinken ze hun melk tijdens het bekijken van een Bumba en een Tik Tak aflevering. Tom legt Jonas in bed, terwijl ik Jasper twee boeken voorlees voor het slapen gaan. Daarna douchen we ons en ruimen alles op. Tom leest een boek, terwijl ik het verslag van dag 9 typ en online post. Meteen erna ga ik slapen. Morgen zou het een zeer regenachtige dag worden en zal het eerder een rustdagje worden. 

Weer: zonnig, bewolkt, regen, 21 °C